Świeradów-Zdrój to miasto położone w Sudetach Zachodnich oraz nieopodal Jeleniej Góry. Poza tym Świeradów leży w Górach Izerskich jak również w dolinie Kwisy. Znajduje się miasto na wysokości czterystu pięćdziesięciu - siedmiuset dziesięciu metrów nad poziomem morza. Zajmuje ono natomiast teren ponad dwudziestu (20,77) kilometrów kwadratowych, co wynikało z danych zgromadzonych w roku 2002. W tym obszarze zawierają się lasy, które stanowią około czterdziestu procent, a także tereny rolne stanowiące około czterdziestu jeden procent.
Jak zawsze zaczynam od pierwszej informacji jaka pojawia się o danym miejscu. Takowa wzmianka dotyczącą Świeradowa-Zdroju znajduje się pod datą 1524 roku. Wówczas nazwa tego miejsca brzmiała Fegebeutel. Jeśli zaś chodzi o wody mineralne, które znajdują się tutaj zostały opisane po raz pierwszy w roku 1572. Zrobił to pochodzący z Berlina lekarz Leonard Thurneysser, jednak od razu nie przeprowadzono na nich badań. Stało się tak znacznie później, bo jakieś sto pięćdziesiąt lat od pierwszej wzmianki o nich przebadano próbki wód i uznano je za uzdrawiające. Ważną datą w dziejach Świeradowa jako uzdrowiska jest rok 1899, kiedy to wybudowano Dom Zdrojowy w malowniczym Parku Zdrojowym.
Początkowo dzisiejszy Świeradów-Zdrój nazywał się Wieniec-Zdrój. Natomiast obecna nazwa miasta została wprowadzona w roku 1946. Zajmę się teraz dokładniej tą nazwą, którą dobrze znamy i kojarzymy z uzdrowiskiem. Tak więc człon nazwy Świeradów bierze swój początek od Świerada, który z kolei jest słowackim świętym. Nazwa ta została wprowadzona w życie po II wojnie światowej jednak nie tak od razu. Istniała bowiem także nazwa Włyńsk określająca to samo miejsce i znano ją bardzo krótko po wojnie.
Krążąc jeszcze wokół Świeradowa-Zdroju jako nazwy zatwierdzonej przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji pisze się ją razem z dywizem: Świeradów-Zdrój. Natomiast forma bez owego łącznika, czyli Świeradów Zdrój jest formą również znaną i używaną, ale potocznie. Jednak jeśli chcemy być bardzo poprawni językowo powinniśmy używać jedynie nazwy Świeradów-Zdrój z łącznikiem i ta sama zasada dotyczy wszystkich nazw miejscowości, które kończą się na Zdrój, ponieważ od roku 2004 to jedyna, słuszna forma. Stało się tak z inicjatywy Rady Języka Polskiego, ponieważ występowały rozbieżności z powodu pisania tych nazw z łącznikiem słownikowo i bez łącznika potocznie.
Co najważniejsze w tym miejscu to jego wspaniały, sprzyjający wyzdrowieniom klimat, który zawdzięcza podgórskiemu położeniu. Jest on więc łagodniejszy niż typowy klimat górski, ale nastręcza mocy świeżego powietrza. Co poza tym? Wielość szlaków przeznaczonych dla Turystów pieszych, ale także dla rowerzystów. Piękne krajobrazy na pewno zachęcają do pieszych i rowerowych wędrówek, a dzięki szlakom bezpiecznie można oddawać się przyjemnościom. Nie można zapominać o surowcach naturalnych dzięki którym Świeradów-Zdrój nosi nazwę perły uzdrowisk dolnośląskich. Owe surowce naturalne to wody rodonowe oraz mineralne.
Poza tym mamy tutaj złoża borowiny, która szczególnie sprzyja ludziom z problemami reumatycznymi. Tutaj właśnie mogą oni znaleźć dla siebie ukojenie w bólu. Wody lecznicze, które w Świeradowie grają pierwsze skrzypce można by rzec to dokładniej radoczynne szczawy charakteryzujące się zróżnicowanym stopniem mineralizacji. Nadające się świetnie zarówno do picia jak i do kąpieli. Poza wodą do lecznictwa używa się tutaj często okładów z borowiny i te wszystkie zabiegi służyć mają problemom ginekologicznym, niepoprawnie działającemu układowi ruchu, czy krążenia.
Zaczęło się tak jak już pisałam od informacji Leonarda Thurneyssera o leczniczych wodach w Świeradowie. Następnie, a dokładnie w roku 1600 pojawiła się publikacja o kwaśnych, mineralnych wodach pana Kaspera Schwenckfeldta. Zaistniała również pewna broszura o nazwie „ Uwiadomienie Zdroiów Zdrowych lub wód mineralnych leczących na Śląsku w Kodowie, Reynercu, Altwasser, Szarlottenbrun, Slcbrun i Flinsbergu się znaydujących”. Co to dokładnie takiego było? Otóż okazuje się, że ta właśnie broszura to przekład pewnej niemieckiej książki Johanna Gotfrieda Morgenbessera, która wydana została w roku 1774.
Dodać trzeba, że polski przekład tej książki mogliśmy przeczytać dzięki tłumaczeniu Dawida Vogla oraz dzięki wydawnictwie Wilhelma Bogumiła Korna. W tej broszurze znajdowały się ważne informacje dotyczące badań i analiz wód w okolicy Świeradowa. Ważnym punktem przeprowadzonych badań był skład chemicznych tych wód oraz ich zastosowanie medyczne. Ważna data to również rok 1754, kiedy to dach pokrył górne źródło wód leczniczych. Natomiast w roku 1768 górne źródło zostało przebudowane i powstał tam dom. W tym domu znajdowało się wówczas czternaście pokoi. Skromne początki, ale jakie efekty teraz możemy podziwiać.
Dodaj nowy obiekt
Działamy na serwerach host1.eu